ناصر زینلی مجسمه

قید خوبارو برام زدی پا به پاهای من اومدی باغچه ی قلبمو گل کاشتی واسه زندگیم اومد داشتی عشقو دادی یاد این دیوونه ساختی یه خونه از این ویرونه کم که میارم میگیرم هی نشونت میام سر میزارم رو جای امن شونت وقتی نم نم آسمون تاریک میشه شب میزنه دوتا دل میمونه که با هم مرتب میزنه پیله میشم به تو کم کم پیش من پروانه شی وقتی لالایی بیا رویه گل قلبم بشین مجسمه ساختم ازت توی میدون دلم یه نفس میگردم هی دورت به صورتت خیره میشم گرمه مثله نور شمع میزنم از تو چشام پل بهت